Heenreis

Aankomende maanden zal ik mijn minors event management gaan volgen op Stenden University campus in Bali en BankkokIk zal veel zien doen en meemaken en wil jullie op deze manier een beetje op de hoogte houden

31 januari was het dan zover de dag van vertrek, het begin van mij avontuur samen met Kirsten Oostrik naar Azië om ruim 5 maanden te studeren. Ook al had ik zo goed als alles gisteren al ingepakt is het toch altijd weer lekker stressen op laatste moment, typisch familie Overmars. Uiteindelijk is toch alles is helemaal goed gekomen. We hebben eerst lekker de ouders van Kirsten mijn ouders en Daphne gegeten bij la plage op de A4. Wij jonge dames wisten het natuurlijk meteen lekker patat met saté, rijst of noedels gingen er echt niet in aangezien we dit de aankomende 5 maanden nog moeten eten en er niks lekkerders is als Hollandse Vlaamse frieten met Sate. Na lekker gezeten en gekletst werd het toch wel tijd om naar Schiphol te gaan. We hadden online al ingecheckt dus hoefde alleen nog even de koffers te dumpen. Helaas waren we niet de enigste maar we waren al vrijsnel aan de beurt en aangezien grond stewardessen blijkbaar vervangen zijn bij KLM of in ieder geval grootste deel hebben we onze eigen koffers ingecheckt. Helemaal niet moeilijk maar je moet maar net weten hoe dat allemaal in ze werk gaat. Het spande er nog even om of me koffer niet te zwaar was 23.4 en mocht maar 23. Gelukkig geen probleem daar ging me koffer, nu maar hopen dat ie in het juiste vliegtuig komt. We hadden nog genoeg tijd over dus besloten nog even een lekker bakje koffie te doen. De vader van Kirsten was jarig(Kirsten hoe heb je het uitgezocht:p) dus ter ere van zijn verjaardag en onze reis een laatste proost.

Toen kwam het moment om toch echt te gaan en door de paspoort controle te gaan. Dus het 'afscheid" nemen, we hebben toch wel een traantje weg gepinkt. Van te voren verwacht je niet dat het zo zal zijn. Helemaal 'alleen' aan de andere kant van wereld. Dat gevoel is onbeschrijfelijk, niet op de verjaardagen van je beste vriendinnen, en al die andere dingen ik moet missen, en als er iets is ben ik zo ver weg. Maar goed ik onthoud waar ik dit voor doe en de gemiste tijd dubbel en dwars inhaal! Na de paspoort controle stonden dan twee verdwaalde meisjes helemaal van de rel beseffend dat je dan toch echt gaat. We hadden al zoveel geshopt laatste tijd en daar gaan we ook niet stil zitten dus besloten we een lekker bakkie koffie bij de Starbucks te halen. Waarna we rustig naar gate F te lopen er stond al een aardige rij en kwamen al gauw wat bekende tegen, wat gezellig dat beloofd nog wat! Borden ging voorspoedig na wat sieraden de laptops en iPad uit de koffer apart door te scan te hebben gehaald moest ik ook nog mij spijkerjasje met studs uitdoen waarna ik vroeg: ‘’moet ik ook me navelpiercing uitdoen’’. Daar konden ze wel om lachen: ‘nee natuurlijk niet’ zei de man van de douane. Toen vroeg de vrouw aan Kirsten: ‘wil jij misschien je broek uitdoen?’ Zo goed gelovig als Kirsten is had ze nog bijna er broek uitgedaan. Zittend in de gate nog even wat muziek op Kirsten mobiel te zetten, en laatste berichtjes naar familie en vrienden gestuurd. Ten slot moesten we al lang genoeg in vliegtuig zitten.

Daar zaten we dan in het vliegtuig rij 38 een stoel in het midden en een bij het raam helemaal achterin het vliegtuig. De stewardessen hadden al heerlijk een kussentje en een dekentje klaar gelegt. Na 40 min vertraging gingen we dan toch echt de lucht in. Al heel snel kregen we drinken en nootjes waarna we de film alleen maar nette mensen hadden opgezet wat een erge film. Gelukkig werden we halverwege gestoord voor ons heerlijke avond maaltijd, in ieder geval ik heb heerlijk gegeten snap niet wat mensen daar altijd zo vies aan vinden. De keuze was pasta of rijst met kip. Uiteraard gingen wij beide voorde pasta welke erg lekker smaakte, we hadden ons zelf ook nog even verwent met een lekker rood wijntje. Na afloop nog toastjes stukje kaas een broodje, helaas had ik alleen nog plaats voor het toetje. Na het eten toch wel moe door alle commotie en dingen regelen en de wijn was er ook wel ingeslagen, dus lekker even een tukkie doen. In ieder geval poging tot slapen. Na eindelijk bijna in slaap te zijn gevallen kregen we flinke last van turbulentie. Vlak voor het naderen van Singapore kregen we nog even een brunch, weer warm eten. Het was wel lekker maar overtrof onze pasta van daarvoor niet. Na enkele films later en wat powernaps waren we eindelijk geland op Singapore. Alhoewel het achteraf meeviel qua tijd, waren we er toch wel even aan toe om de benen te strekken. We moesten alle handbagages meenemen. Nog snel even de immigratie formulieren invullen. Waarna we voet aan wal konden zetten, voordat iedereen er uit was hadden we nog maar klein halfuurtje, even snel wat gekocht. Echter dat dachten we, moet nog wel beetje aan wennen dat alles hier op ze gemakje gaat mensen hebben geen haast. Gelukkig hadden we nog wel tijd voor bakje koffie bij de Starbucks, goeie koffie daar waren we echt aan toe! Even lekker naar buiten geweest, op een dakterrasje heel mooi met allerlei planten en een fonteintje. Heel warm en Benauwd, 30 graden, gelukkig stond er wind. Tijd was voorbijgevlogen dus moesten alweer gaan boarden. Op het zelfde vertrouwde plekje gingen we dan de laatste 2,5 uur maken naar onze eindbestemming

Vrijdag 01-02
Bij aankomst op Denpasar airport moesten we eerst naar de immigratie dienst. Natuurlijk stonden wij achter in de rij, en alles gaat hier op ze gemakje. Ze checkte je paspoort je visum en je immigratie papieren. Ik weet niet hoe ze het deden, want ze vielen half in slaap, maar uiteindelijk mochten we doorlopen. Op zoek naar onze koffers ‘fingers crossed’ dat de koffers wel naar de juiste bestemming gestuurd waren. Omdat we als een van laatste waren hoefde we niet lang te wachten en kwamen al heel snel onze grote roze en rode koffer( pfoee wat een opluchting) Helaas was het dus wel fout gegaan bij vriendin die de dag ervoor al gearriveerd was, nu moest ze 2 dagen wachten op er koffer. Aangezien ze hier met ruphiah’s betalen nog even geld gepind bij de ATM op het vliegtuig, 1 miljoen ruphiah, Ik ben hier dus gewoon miljonair:D! ( dit is 75 euro:P) Na alles te hebben gedaan gingen we op naar buiten waar we opgewacht zouden worden. Enkele studentes hadden zich al verzameld, we werden opgevangen door iemand van grand tour en nog iemand van school, en er waren twee chauffeurs van de shuttle busjes. Denkend een van de laatste te zijn moesten we echter nog op andere studentes wachten. Uiteindelijk compleet en naar het shuttle busje. Na enige tijd, wat ze hier 5 min noemen en qua gevoel een uur duurde toch onderweg naar het hotel. Onderweg was ik echt in shock, dit had ik echt niet verwacht een grote chaos. Ze rijden in Bali links alhoewel niet iedereen zich hieraan lijkt te houden iedereen scheurt van de ene weghelft naar de andere zonder te kijken, 4 mensen op een scooter of eigenlijk 5 vader moeder kindje voor(staand) eentje tussen ouders en de moeder zat zelf nog haar jongste zoontje te voeden, toch voor de zotte. Zo moe als ik was probeerde ik me open ogen te houden om alles in me op te nemen. Daar waren we dan eindelijk aangekomen bij het hotel aan een grote drukke dubbelbaans weg midden in een bouwval (haha dat val wel mee) stond ons prachtige Hotel. Bij de receptie kregen we vrij snel ons paspoort na ze deze hadden gekopieerd. Met de lift naar de 1ste etage aangezien ons kamer nummer 108 was echter is de 1ste etage hier begane grond en konden we weer terug. Bij het openen van onze kamer zo blij als een kind 2 grote aparte ‘Queen’ bedden (ow wat zagen die er lekker uit op dat moment). Ruime kamer balkon en een nette badkamer met regenstort douche. Verder hebben we een eigen koelkast en een grote kleding kast( dit is natuurlijk heel belangrijk) Voordat we in slaap zouden vallen onze hele kamer even ingelijst met alle spullen die uit onze zware koffers kwamen. Het zag er meteen geleefd uit. We hebben ons toch nog even omgekleed en de buurt een klein beetje verkent. We hebben een hele groene tuin, een soort mini tempeltje in onze tuin, een zwembad met twee fonteinen, enkele lichtstoelen en nog wat zitjes bij het zwembad. Na dit allemaal toch maar naar onze kamer gegaan om te douchen en onze bedjes in te wijden, wat waren wij moe.

Jullie horen snel weer van me

Liefs Ciara